මගෙමැයි කීවට
මගේ නොවන නුඹ
නුඹේම වී සිටියාට කමක් නෑ....
නුඹේ යැයි සිතනා
මගේ නොවන මම
මගේම වී ඉන්නටද ඉඩක් නෑ...
සිතිවිලි පාලම දිරා ගොහින්
එගොඩ මෙගොඩ යන මං අහුරා
ගඟ දිය ගැඹුරුයි සැඩ පහරක් සේ
නුඹත් මමත් එහි ගිලී ගොසින්....
සමුගෙන යන්නත් බෑ වෙන්වී
ඉන්නේ කෙලෙසක එකෙකු වී
මදහස දියකර සෝ දිය ගලනා
දෙකොපුල් සඟවමු ලොවට හොරන්...
jayantha colombage
Share on WhatsApp
No comments:
Post a Comment