ලෝකය තනි යායකි

රජයේ නිවාඩු දින

සිටියෝ සියළු රට වැසියෝ

තම තමන් ගෙතුලට වී

සාදාගෙන ගේ දොර තරඟයට

හා තම තමනට හැකි තරමට….

බෙදා ගෙන මහ පොළව

පර්චස් තිහට, තිස් පහට, හතළිහට

ගසා කටු කම්බි හත් අට පොට

තබා කබොක් ගල් බැඳ උස තාප්ප

දමා ගේට්ටුවට යකඩ ඉබ්බන්.

සිරවී සිටියෝය ඔවුහු

මුළු දහවල් දවස තුල

තමන්ම තනා ගත් ඒ සිර කඳවුරු තුල.

බැස ගොසින් ගිනියම් ඉර

උදාවිය පෙරගිරින් පුරා හඳ

වෙනදාට වැඩි කලඑළියට

මහතට හා වට රවුමට

දැල්වින ගෙයින් ගෙය වෙසක් කූඩු

පාට පාට බකට් පහන්

පියසි අගින් අතුපතරින්

බැලුවෙමි මිදුලට බැස.

පුදුමයක් ය!

වෙසක් පහන් වලින් ගලන

සවණ්ක් ගන රැසින් වැසී

පොළව බෙදූ තාප්ප හා කටු කම්බිද

මොහොතින් අතුරුදන් වී ගොසින්ය.

ලෝකය තනි යායකි.

මහගම සේකර - ප්‍රබුද්ධ කාව්‍ය සංග්‍රහය