සුසුම් හෙලන පහන් සිළුව

රෑ අඳුරට දැල්ල දිලෙන

අඳුර නැසෙන පහන් එළිය

ඒ එළියද මට මේ ජීවිතය කියන්නේ...

සුසුම් හෙලන පහන් සිළුව

තව මොහොතින් දැවී යන

ඒ අඳුරද ජීවිතයේ අරුත ගෙනෙන්නේ...

අරුමෝසම් විසිතුරු මැද

පාට පාට එළි දැල්වෙන

ඒ සිහින වලද මේ වන තුරු සැතපී උන්නේ..

රැය ගෙවි ගෙවි පහන් උනිද

තුන්තිස් පැය ගෙවුන විටදි

ඒ උමතු ලොවද බොල් පිනි සේ වියැකී යන්නේ..

දේදුන්නක පාට අරන්

සමනොළ තටු කල සිත්තම්

ඒ සායම් නොවෙද වැස්ස සෝදා ලන්නේ.....

නටුවෙන් ගිලිහුනු මල් පෙති

මහ පොලොවට පස් වෙද්දී

ඒ අරුතද අන්ධ දෙනෙත පාදා දුන්නේ..